Zespół niespokojnych nóg jest dolegliwością, która dotyka około 10% brytyjskiej populacji. Jest to choroba układu nerwowego, która powoduje niekontrolowaną potrzebę poruszania nogami. Częstymi objawami są również napięcia mięśni i uczucie mrowienia w nogach; może im towarzyszyć ból lub inne nieprzyjemne odczucia w mięśniach kończyn dolnych. Objawy zazwyczaj nasilają się, kiedy znajdujemy się w bezruchu – szczególnie wieczorem, kiedy kładziemy się spać. W rezultacie dolegliwość ta powoduje zaburzenia lub brak snu.
Magnez jest minerałem, którego nasz organizm potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania. Niektóre z jego działań wspomagają regulację różnorodnych reakcji biochemicznych organizmu – np. funkcjonowanie układu nerwowego i mięśni – jak również utrzymanie sprawnego systemu immunologicznego. Niedobór magnezu może powodować problemy z przewodzeniem impulsów nerwowych, zdolnością mięśni do kurczenia się, a także może być przyczyną samoistnych skurczów mięśni.
Dlaczego niedobór magnezu przyczynia się do RLS?
Badania sugerują, że niedobór magnezu może być przyczyną niektórych przypadków zespołu niespokojnych nóg. W takiej sytuacji suplementację magnezem można stosować w leczeniu objawów tej choroby. Dlatego, jeśli istnieje podejrzenie, że przyczyną dolegliwości jest niedobór magnezu, stosuje się go obecnie w leczeniu RLS.
Naukowcy są zdania, że związek między RLS a niedoborem magnezu wynika z tego, że magnez pomaga mięśniom się rozkurczać. Aby to w pełni zrozumieć, konieczne jest posiadanie odrobiny wiedzy o mięśniach i komórkach nerwowych. Bez odpowiedniej ilości magnezu ścieżki nerwowe [którymi przebiegają impulsy nerwowe – przyp. tłum.] stają się nadaktywne. Przepływający przez komórkę nerwową sygnał elektryczny dociera ostatecznie do synapsy, skąd jest przekazywany [w formie sygnału chemicznego – przyp. tłum.] do następnej komórki nerwowej lub komórki mięśniowej. Aby mogło dojść do przekazania sygnału chemicznego, do komórki nerwowej musi dostać się wapń i pobudzić ją do uwolnienia neuroprzekaźników (cząsteczek sygnałowych), by one z kolei mogły stymulować następną komórkę.
Magnez ma zdolność zapobiegania przedostawaniu się wapnia do komórki nerwowej poprzez jego blokowanie. Jest to ważny mechanizm, ponieważ jeśli występuje niedobór magnezu, napływ wapnia do komórki nerwowej jest nieprzerwany. A to sprawia, że komórka nerwowa staje się nadmiernie aktywna.
Niezależnie od tego, czy komórka nerwowa została „poinstruowana”, by przepuścić sygnał elektryczny i przekazać sygnał chemiczny do innych komórek, czy nie, będzie ona uwalniać cząsteczki sygnałowe w sposób ciągły na skutek nieprzerwanego napływu wapnia. Tak więc będzie ona niepowstrzymanie stymulować komórkę mięśniową, co może powodować uczucie niepokoju w nogach.
Co pokazują badania na temat niedoboru magnezu?
Jedno z badań wykazało, że suplementacja magnezem u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg może złagodzić zaburzenia snu, podczas gdy inne badanie dowiodło, że może ona również zmniejszyć uczucie niepokoju w nogach. Ważne jest jednak, by pamiętać, że ta metoda sprawdza się tylko u pacjentów z niedoborem magnezu. Suplementacja magnezem może powodować określone skutki uboczne, dlatego zaleca się jego przyjmowanie tylko w przypadku jego niedoboru.
Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi są: podrażnienie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, skurcze żołądka. Można zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych objawów, zmniejszając dawkę suplementu. Wysokie dawki magnezu mogą być szkodliwe dla zdrowia, ponieważ jego duża nadwyżka we krwi może powodować obniżenie ciśnienia, dezorientację, niemiarowe bicie serca czy zmniejszenie częstotliwości oddychania. W skrajnym przypadku może to doprowadzić do śpiączki. Cierpiącym na hemofilię lub choroby nerek zaleca się całkowite zaprzestanie przyjmowania magnezu i skonsultowanie się z lekarzem rodzinnym.
Jak i ile?
Zazwyczaj zalecana dzienna dawka magnezu dla osób dorosłych wynosi około 300 mg, co uważa się za bezpieczną ilość. Możesz jednak skonsultować się ze swoim lekarzem rodzinnym, żeby ustalić optymalną dla siebie dawkę. Możesz również włączyć do swojej diety więcej warzyw bogatych w magnez, np. szpinak czy kapustę, a także orzechy, nasiona, ryby (takie jak makrela czy tuńczyk), fasolę, soczewicę, awokado, banany i beztłuszczowe produkty mleczne.
